جایروپلن یا هواچرخ چیست؟

جایروپلن یا همان هواچرخ به هواگردی گفته می‌شود که پروانهٔ بزرگ آن بدون موتور است. هواچرخ بسیار شبیه هلیکوپتر است، اما حرکت آن یا به‌وسیله یک پروانه موتوری یا یک کابل کششی صورت می‌گیرد. گذشتن هوا از پیرامون پروانهٔ بزرگ، باعث بلند شدن هواچرخ از زمین می‌گردد.

پروانه بزرگ هواچرخ هرزگرد است و به هیچگونه موتوری اتصال ندارد بلکه پروانهٔ کوچک به موتور متصل است و با چرخش این پروانه، باد‌های شدید تولید شده و پروانهٔ بزرگ را می‌چرخاند تا نیروی برآر تولید شود.

این وسیله نوعی هواگرد است که از یک پروانه کوچک استفاده می‌کند تا پروانه بزرگ را بچرخاند. با وجود اینکه پروانه اصلی آن‌ها در ظاهر شبیه یک پروانه اصلی بالگرد است، ولی برخلاف بالگردها، هوا باید از پایین به بالای پروانه بزرگ جریان داشته باشد.

جایروپلن توسط یک مهندس اسپانیایی به نام Juan de la Cierva ساخته شد.

هدف وی اختراع یک هواپیما بود تا پروازی مطمئن و ایمن در سرعت‌های پایین داشته باشد.

اولین پرواز هواچرخ در ۹ ژانویه ۱۹۲۳ از فرودگاه کواترو وینتوس در مادرید بود.

از جایروپلن در پرواز‌های تفریحی، سم‌پاشی مزارع و ... استفاده می شود.