- زنجبیل چگونه به کاهش قند خون کمک میکند
- فواید گردوی آمریکایی برای قلب
- فواید اسفناج برای سلامتی
- چطور مغز خود را با ۸ خوراکی تقویت کنیم
- چای ماچا بخورید تا قلبی سالم داشته باشید
- خوردن تمشک آبی (بلوبری) چه تاثیری بر بدن دارد؟
- خمیازه کشیدن خطرناک تر از آن چیزی است که می دانید
- چرا خمیازه واگیردار است؟
- آیا کوسه ها در برابر انسان خوی تهاجمی دارند یا فقط از خود دفاع میکنند؟
- ترامپ: بدون بمباران با ایران به توافق میرسیم
- اعلام جرم دادستانی تهران علیه چند رسانه در رابطه با انتشار اخبار حادثه بندر شهید رجایی
- وزارت دفاع: محموله نظامی در حادثه آتش سوزی بندر شهید رجایی وجود نداشت
- انفجار در بندرعباس + عکس و فیلم
- دونالد ترامپ: پاپ فرانسیس آدم خوب و سخت کوشی بود
- اولین عکس از پیکر پاپ فرانسیس در تابوت
- ترامپ: آمریکا مذاکرات بسیار خوبی با ایران داشته است
چه افرادی نباید رانندگی کنند؟
معاون اجتماعی و فرهنگ ترافیک پلیس راهور تهران بزرگ گفت: فردی میتواند رانندگی کند که اولاً مجوز لازم برای رانندگی (گواهینامه مجاز) را داشته باشد، ثانیاً دارای شرایط روحی، روانی و جسمی مناسبی نیز باشد.
به گزارش اکوپل نیوز، سرهنگ «علی همه خانی» اظهار کرد: اگرچه در دورانی زندگی میکنیم که افراد به انواع رسانهها دسترسی دارند و در جریان اتفاقات و حوادث روزانه در حوزه تصادفات رانندگی قرار میگیرند و این مسئله میتواند جدا از اطلاع رسانی تبعات آموزشی نیز داشته باشد.
به طور مثال اخذ گواهینامه مجوز قانونی برای رانندگی میباشد و تمام افرادی که توانسته اند از امتحانات آیین نامه و شهر (امتحان رانندگی) سربلند بیرون بیایند میتوانند در مقام راننده پشت رُل نشسته و رانندگی کنند در حالی که واقعیت بر اساس تجربه و شواهد حامل مطلب دیگری نیز هست که نشان از این دارد گواهینامه شرط لازم برای رانندگی است و طبیعتا نمیتواند شرط کافی برای این باشد که ما در همه حال تنها با مدرکی که همراه داریم پشت فرمان اتومبیل مان بنشینیم و در سطح شهر و جادهها تردد کنیم.
از تبحر و تواناییهای فرد که بخشی از آن ذاتی و بخشی از آن اکتسابی است که عبور کنیم، مواردی، چون دقت، هوش و استعداد در مدیریت بحران حین رانندگی را نیز جزء موارد مرسوم برای یک راننده قلمداد کنیم و موضوعاتی، چون توانمندیهای فیزیکی و پزشکی را فاکتور بگیریم به نکاتی میرسیم که شاید در روزگار پیش رو به اندازه گواهینامه که در حقیقت مدرک قانونی برای راننده محسوب میشود دارای اهمیت است و نمیتوان آن را نادیده گرفت چرا که تجربه نشان میدهد بخش عمدهای از حوادث و تصادفات محصول آیتمهایی است که برای افراد مختلف حتی دارای مدرک قانونی گواهینامه رخ میدهد.
پلیس به عنوان مجری قانون میتواند به مدارک قانونی و سبک و سیاق رانندگی ما نظارت داشته باشد و با این اشراف به ما مجوز رانندگی بدهد، اما این راننده است که باید وضعیت روحی و روانی خود را حین رانندگی مدنظر قرار دهد، در شرایطی که زندگی افراد مختلف میتواند با تنشها و چالشهای روزانه همراه باشد و بخش عمدهای از تمرکز افراد به اتفاقات و ماجراهایی که در زندگی رخ میدهد معطوف بوده، پس طبیعی است که در این شرایط راننده صلاحیت کافی برای رانندگی را ندارد چرا که بخش عمدهای از حواس انسان در این شرایط دستور لازم را از مغزی که درگیر ماجرایی دیگر است نمیگیرد و عملا این مسئله روی سرعت تصمیم گیری و اشراف کامل (حس بینایی و حس شنوایی) تاثیر میگذارد که خود عامل بسیاری از اتفاقات و حوادث جبران ناپذیر است.
آمارها نشان میدهد خستگی و خواب آلودگی در ساعات مختلف به خصوص شب هنگام و در زمان ابتدایی روز عامل تصادفات سهمگین بوده است و بارها و بارها در گزارشهای مختلف پلیس شاهد این بوده ایم که جان افراد مختلف به خصوص در جادهها به همین دلیل تهدید شده و حوادث جبران ناپذیری را رقم زده است.
به نظر شما آیا همه افراد با داشتن گواهینامه مجوز رانندگی دارند؟
با افزایش تعداد خودرو و میزان تردد در معابر مختلف به خصوص در مناسبتها و تعطیلات تقویمی وسیله نقلیه ما میتواند عنصری با پتانسیل بالا برای حوادث سنگین باشد و این نکته دقیقا به ما به عنوان راننده و دیگرانی که در کنار ما مشغول رانندگی هستند بستگی دارد لذا توصیه میشود افراد مختلف برای رانندگی قبل از هر چیز وضعیت روحی و روانی و استراحت پیش از رانندگیشان را بررسی کنند تا حین رانندگی با تمرکز کامل و آرامش پشت فرمان اتومبیلشان بنشینند.
پر واضح است که اگر موضوع خستگی و خواب آلودگی رانندگان و تمرکز حین رانندگی به عنوان یک سرفصل در قد و قوارههای قانون مدنظر راننده و حتی خانوادهها قرار گیرد آمار تصادفات و تلفات ناشی از تصادفات با کاهش چشمگیری مواجه خواهد شد.
در پایان نباید فراموش کنیم، فردی میتواند رانندگی کند که اولاً مجوز لازم برای رانندگی (گواهینامه مجاز) را داشته باشد، ثانیاً دارای شرایط روحی، روانی و جسمی مناسبی نیز باشد.