آیا تحریم‌های سازمان ملل تاثیر گذار هستند؟

موضوع کارآمدی و تاثیرگذار بودن تحریم‌های سازمان ملل متحد، دستمایه مشاجره و اختلاف آمریکا و متحدانش با روسیه و چین در نشست روز دوشنبه شورای امنیت بود.

به گزارش اکوپل نیوز به نقل از یورونیوز، روسیه که ریاست دوره‌ای شورای امنیت را برعهده دارد ضمن انتقاد از اعمال تحریم‌های یکجانبه از سوی ایالات متحده آمریکا، اتحادیه اروپا و برخی کشور‌های دیگر موضوعی را با عنوان «جلوگیری از پیامد‌های انسانی و ناخواسته تحریم‌ها» برای بحث بین اعضا مطرح کرد؛ تحریم‌هایی که به گزارش آسوشیدتدپرس در حال حاضر علیه کشور‌هایی نظیر کره شمالی، یمن و کنگو و گروه‌های افراط‌گرایی نظیر داعش و القاعده و اعضا و حامیان آن‌ها اعمال می‌شود.

رزماری دی‌کارلو، مدیر سیاسی سازمان ملل در توضیح کیفیت و نوع رژیم‌های تحریمی سازمان ملل می‌گوید: «در کل ۱۴ رژیم تحریمی در سازمان ملل وجود دارد. به‌عنوان مثال در لیبی، مالی، سودان جنوبی و یمن رژیم تحریمی از قطعنامه‌های مرتبط با منازعات تبعیت می‌کند و در گینه بیسائو هدفش بازداشتن دولت از اعمال تغییرات مغایر با قانون اساسی است.

در جمهوری آفریقای مرکزی، کنگو و سومالی هدف محدود کردن استخراج غیرقانونی منابع طبیعی برای تامین مالی گروه‌های مسلح است؛ در کره شمالی ممانعت از تشدید فعالیت‌های تسلیحاتی است و یا تحریم داعش و القاعده با هدف محدود کردن تهدیدات تروریستی آن‌ها.»

خانم دی‌کارلو با اشاره به این‌که تحریم‌ها دیگر آن «ابزار‌های بی‌پروای» سابق نیستند گفت که از دهه ۱۹۹۰ به این‌سو، تلاش شده تا پیامد‌های نامطلوب احتمالی تحریم‌ها بر افراد غیرنظامی و کشور‌های ثالث به حداقل برسد و شورای امنیت همواره معافیت‌های بشردوستانه را دراکثر تحریم‌ها مد نظر داشته است.

دیمتری پولیانسکی، قائم مقام سفیر روسیه در سازمان ملل که ریاست جلسه را برعهده داشت، گفت که بسیاری از رژیم‌های تحریمی در برنامه‌های دولت سازی و توسعه اقتصادی اختلال ایجاد می‌کنند. او در توضیح ادعای خود به وضعیت جمهوری آفریقای مرکزی و سودان اشاره کرد و اقدامات در مورد گینه بیسائو را «نابهنگام» خواند.

نماینده روسیه اضافه کرد: «شورای امنیت باید به‌ آنچه مسئولان کشور‌های تحریم‌شده می‌اندیشند توجه بیشتری داشته باشد و با واقع‌بینی بیشتر در تعیین معیار‌ها و برای حصول اطمینان از اینکه ماموریت به غیرممکن تبدیل نمی‌شود، نسبت به لغو تحریم‌ها اقدام کند.»

لیندا توماس گرینفیلد، سفیر آمریکا در سازمان ملل در مخالفت با موضع روسیه، تحریم‌ها را «ابزاری قدرتمند» توصیف کرد که «جذب منابع مالی از طریق سیستم مالی بین‌المللی را برای تروریست‌ها سخت‌تر می‌کند».

بنا بر ادعای خانم توماس گرینفیلد تحریم‌ها به‌عنوان مثال باعث کند شدن آهنگ توسعه برنامه هسته‌ای و موشک‌های بالستیک کره شمالی شده است یا اینکه تحریم‌ها باعث محدود شدن منابع آن‌دسته از افراد و گروه‌هایی شده که سعی در مختل کردن روند‌های برپایی صلح در دنیا را دارند یا جان صلح‌بانان سازمان ملل را تهدید می‌کنند، و با ارتکاب جنایات مانع کمک‌های بشردوستانه می‌شوند.

جیمز کاریوکی، قائم‌مقام سفیر بریتانیا در سازمان ملل هم در دفاع از موضع هم‌پیمان خود با اشاره به تحریم‌های آنگولا، ساحل‌عاج، لیبریا و سیرالئون گفت که این تحریم‌ها موجب پایان یافتن منازعه و درگیری در این کشور‌ها و حمایت از روند صلح‌آمیز انتقال قدرت و شکل‌گیری دموکراسی شد و بعد از اینکه اثر خود را گذاشت، لغو شد.

نماینده بریتانیا در ادامه در دفاع از سیستم تحریم‌های شورای امنیت اضافه کرد: «این تحریم‌ها در جمهوری آفریقای مرکزی مانع فعالیت شرکت‌های استخراج‌گر شد و در سومالی، تحریم تسلیحاتی امکان توقیف مهمات و تسلیحاتی از خفا شد که طبق گزارش‌ها از آن افراط‌گرایان الشباب بود.»

دیمیتری پولیانسکی در ادامه با انتقاد از تصمیم برخی کشور‌ها دراعمال تحریم‌هایی خارج از چارچوب سازمان ملل گفت که تنها این تحریم‌های تحت سازمان ملل هستند که «مشروعیت» دارند و استفاده گسترده از تحریم‌های یکجانبه موجب ضربه زدن به هنجار‌ها و تضعیف نهاد‌های حقوق بین‌الملل خواهد شد که در عین حال «یک مانع جدی برای اجرای کامل معافیت‌های بشردوستانه هستند».

نماینده روسیه مدعی شد که تحریم‌های ثانویه قدرت‌های بزرگ غربی «جوی سمی» در ذهن پیونگ‌یانگ ایجاد می‌کند که حتی همکاری در موضوعاتی که شامل محدودیت‌های بین‌المللی نیستند را هم عملا دست نیافتنی می‌کند.

او همچنین با آنچه «جنگ تحریم‌ها» علیه سوریه یکی از متحدان روسیه خواند، به تاثیرات منفی اقتصادی تحریم‌ها علیه رژیم اسد اشاره کرد. وی در ادامه به همین شیوه بر تاثیرات مخرب تحریم‌های آمریکا علیه کوبا و ونزوئلا تاکید کرد.

این در حالی بود که ژانگ جون، سفیر چین در سازمان ملل متحد در دفاع از مواضع کرملین تحریم‌های یکجانبه را «بسیار مضر» خواند و نسبت به استفاده «جنون آمیز» از این ابزار که از سوی چندین کشور رنگ «اعتیاد» به خود گرفته ابراز نگرانی کرد. وی تصریح کرد: «چنین تدابیری کانون توسعه اقتصادی و اجتماعی و پیشرفت علمی و فناوری کشور‌ها را هدف قرار داده است.»

خانم توماس گرینفیلد، سفیر ایالات متحده، با رد ادعای روسیه مبنی بر «غیرقانونی» بودن تحریم انفرادی کشورها، گفت که ایالات متحده اصولا ترجیح می‌دهد تحریم‌ها به صورت چندجانبه از سوی شورای امنیت اعمال شوند، اما وقتی برخی اعضا مانع وضع تحریم علیه تروریست‌های برجسته و ناقضان حقوق بشر می‌شوند، ایالات متحده و بسیاری از کشور‌های دیگر آمادگی دارند با اتکاء به مقررات ارزی و نظام مالی داخلی خود، از ابزار لازم برای محدود کردن فعالیت کشور‌های خاطی و جلوگیری از اشاعه فساد و نقش حقوق بشر و یا گسترش فعالیت‌های هسته‌ای استفاده کنند.

ناتالی برودهرست، معاون سفیر فرانسه در سازمان ملل متحد هم در پایان گفت تحریم‌های اتحادیه اروپا «مطابق با مقررات بین‌المللی» است و مانع «اقدامات بشردوستانه» نیست.